Op een ochtend werd ik wakker met dit stuk in mijn hoofd: “Wanneer ik iets uit mezelf maak, zit daar een stukje van mezelf in, en als dat ene stukje dus naar buiten komt, leer ik meer van mezelf kennen.” Ik weet niet of het uit een van mijn dromen komt of uit een film die ik ooit heb gekeken weet ik niet, het zal wel uit mijn dromen komen, mijn onderbewustzijn.
Wat doe ik in mijn werk?
Ik fotografeer en leg daarmee iets vast. Alleen ik manipuleer het beeld op zo’n manier dat het niet heel erg meer zichtbaar is, je ziet fragmenten van de wereld en daardoor kun je je afvragen wat er te zien is achter de vlekken voor het beeld. Het word een dromerig geheel. Mijn werk ziet er organisch en natuurlijk uit, ook door de kleuren die je ziet. Bruin, groen en blauw tinten.
Ik bladerde in het boek Reflecties; 25 kunstwerken 24 filosofen, omdat ik in eerste instantie op zoek was naar meer informatie over Hegel. Ik las op bladzijde 49 “Wanneer je uit jezelf iets maakt, leg je je ziel daarin”. Wat dus precies hetzelfde is als waarmee ik laatst wakker werd. Ik vond dit zo passend dat ik verder ging met het lezen over Hegel. Ik kwam aan bij het boek “De zondag van het leven”, wat niet geschreven is door, maar over Hegel. Er staat in dat ‘’hij vond dat Kunst geen doel is, maar dat het een middel is om illusie voort te brengen, dat de geest het ware is en alles in zich heeft, maar dat er bepaalde dingen moeten gebeuren om de dingen uit de geest in het bewust zijn te brengen.’’ Kunst is een spiegel, je krijgt te zien wat er in het hart van de kunstenaar aan de hand is. Kunst, of dat nu schilderkunst of fotografie is of een combinatie of wat dan ook, leert je jezelf kennen. Vroeger was dat dus niet zo, toen had kunst veel te maken met religie. Om de heiligen te eren en om hun religie uit te leggen. Pas sinds een paar eeuwen word religie los gelaten en word het persoonlijker. Kunstenaars reageren op wat er om hun heen gebeurt en wat het met ze doet. Ik kan mij geen wereld voorstellen zonder kunstenaars.
Toch heb ik hier nog een aantal vragen over want dit staat ook in het boek: “de natuur is niet meer dan een weerspiegeling van het geestelijk schone” Maar bedoelt hij hier dan mee dat iedere geest een eigen weerspiegeling heeft? Terwijl ik denk dat iedereen toch echt dezelfde boom ziet maar dat iedereen er misschien wel een ander gevoel bij heeft. Iedereen zal weer andere dingen zien, de een zal schaduw zien, de ander ziet patronen in de bladeren en de ander zal het vogeltje zien wat boven in de boom verstopt zit. Of bedoelt hij dat de kleuren, het licht, de geur, je gevoel, alles wat je ervaart al in je hoofd zit, dat je geest het al weet en dat dát er dan uit komt. En dat je je er misschien zelfs bewust van word. Ik zie wel een waarheid in beide opties alleen ik weet niet of dat het is wat hij bedoelt met die zin.
Als ik dit dan weer terug breng naar mijn kunst, denk ik wel vaak dingen als “hoe reflecteert dit werk mijn gedachtes en gevoelens?” “wat zíjn mijn gevoelens en gedachtes nu eigenlijk?” “waarom vind ik dit mooi?” “wat vind ik er mooi aan?” “waarom interesseert dit mij?” en “wat vind ik er dan zo interessant aan?” Als ik dit soort vragen dan heb, vind ik het eigenlijk wel irritant dat ik het antwoord niet weet, maar dat is juist de bedoeling, want als ik het antwoord al wel zou weten, zou het helemaal niet leuk zijn om er een onderzoek naar te doen. Dan zou ik het al weten en kan ik beter verder gaan met iets anders. Dan ben je je er zeg maar al bewust van.
Om het punt religie/ambacht aan te stippen, ik heb vrij weinig met religie, of in ieder geval niet met het christendom en dat soort religies. Misschien is er ergens wel iets waar ik in kan geloven maar daar ben ik nog niet achter. Dan blijft er een optie over, dat mijn werk met ambacht te maken heeft. Enigszins is dit wel ambacht omdat je wel moet weten hoe een camera werkt om foto’s te maken. Maar je hebt fotografie professionals maar ook amateurs en die kunnen allebei foto’s maken, misschien niet allebei even goed, maar ze kunnen het wel, wat betekend dat veel mensen het kunnen en dan denk ik dat het geen ambacht meer is, omdat er dus zo veel mensen zijn die het ‘kunnen’. Ook denk ik dat het enigszins wel een ambacht is, omdat ik er voor studeer om onderzoek te doen, te experimenteren, op ideeën te komen, verschillende perspectieven te bekijken en te reflecteren op al deze dingen. Dus betekend ambacht alleen “dat je een product goed kunt maken, en dat je erg beoefend bent in een techniek” of kan het ook betekenen dat “je geoefend bent in iets wat in je hoofd zit, zoals experimenteren, en dat dat dus niet perse in één werk zichtbaar is”. Dus dan kom je snel op de vraag wat is ambacht nu precies? Want als je bijvoorbeeld wel goed kunt schilderen, heel realistisch bijvoorbeeld, dan zit het wel in je hoofd dat je daar veel van weet en veel geoefend hebt, maar niet op de manier als dat je het experimenteren in je hoofd hebt en dat zou kunnen toepassen.
